ترانه و موسیقی ارتباط مستقیمی با هم دارند، جامعه به درکی از دانش عمومی در رشته هنر احتیاج دارد
به گزارش فارس کلوب ، سیامک عباسی، ترانه سرا و خواننده در برنامه پرانتزباز به بیان ظرافت های ترانه سرایی و ارتباط موسیقی و ترانه پرداخت و مطرح نمود: لازمه شناخت کلمه و نوشتن و حتی لازمه نواختن و آهنگ ساختن و لازمه خواندن و مجری بودن این است که هنرمند ابتدا یک دنیا بینی داشته باشد. هنرمند ابتدا باید بداند که چه می خواهد بگوید و ورودی فکر خودش را با انواع و اقسام راه های ورودی مانند کتاب، فیلم، سریال، تحلیل، استنتاج و استدلال پرکرده باشد و سپس به ابزار تک تک این حوزه ها مسلط گردد و دانشش را فراگیرد. به عنوان نمونه ادبیات و زبان فارسی خود ابزار استفاده از موضوعی به نام کلام است و الفبای موسیقی، روابط بین نت ها و نیز تکنیک های خوانندگی است. هنرمند باید با دنیا بینی وسیع خود اطلاعاتی را که در فکر انباشته با این ابزارها ارایه دهد.
عباسی اضافه نمود: پیش از اینکه بخواهیم برای خود ابزاری قایل شویم پرداختن به محتوا اولویت دارد و کسی که به یک دنیا بینی رسیده باشد و حرفی برای گفتن داشته باشد، ابزارش را پیدا می نماید. بنابراین اشراف پیدا کردن به کلمه، عروض، قافیه، وزن و مواردی از این دست دشواری ندارد و مهارت هایی آموختنی است. به نظر من هنرمند خواننده اگر خود بتواند ترانه سرایی کند یا در آثار شاعران، ترانه سرایان و نویسندگان تدقیق کند، پیروز تر خواهد بود.
وی بعلاوه با اذعان بر دشواری فعالیت هنری در جامعه بیگانه با هنر شرح داد: اساسا کار هنری کردن در جامعه ای که دغدغه هنر ندارد و بیشتر درگیر معیشت است، آسان نیست.
عباسی بر ضرورت حمایت اقتصادی و معنوی هرچه بیشتر از هنرمندان کشور تاکید نمود و اضافه نمود: کسانی که در زمینه هنر علاقه و استعداد دارند ولی نتوانسته اند آگاهی کافی را کسب نمایند خودشان مقصرند و دلیل نیستند، بلکه معلول هستند. دلیل این است که مساله هنر در مدارس و در سیستم آموزش و پرورش ما تعریف نشده است. در زنگ هنر خط مان را تقویت می نمایند ولی از بسیاری هنرها غافل می مانند. به دانش آموزان الفبای موسیقی را یاد نمی دهند و از سینما چیزی نمی گویند؟
وی ادامه داد: جامعه به درکی از دانش عمومی در رشته هنر احتیاج دارد. و وقتی آن درک را نداده ایم و چیزی نکاشته ایم امید درو نخواهیم داشت. شخصی که استعداد دارد به واسطه استعدادش ممکن است که ادعا هم داشته باشد ولی به واسطه آموزشی که ندیده شما نقیضه آن ادعا را در کارش پیدا می کنید. این تقصیر آن شخص نیست، بلکه سیستم آموزشی باید به وی یاد می داده است. البته خودش هم باید در پی آن می رفته و یاد می گرفته است. اغلب خانواده های ایرانی نیز از هنر حمایت نمی نمایند و من خودم با سختی به عالم هنر آمدم. در خانواده ها همواره یک نگرانی بابت امنیت شغلی وجود دارد؛ بابت اینکه فردا می خواهی چه کار کنی؟
این خواننده بعلاوه تاکید نمود: ترانه را نباید جدا از موسیقی ارزیابی کنیم. اساسا مساله ترانه به موسیقی تنیده شده و متن و شعری که با آواز خوانده می گردد روی همان کاغذ هم که باشد وقتی ریتم پیدا می نماید خودش بالذات ترانه است؛ چون ریتم خودش را از موسیقی وام گرفته است، یعنی کلامی که با موسیقی عجین گردد قطعا ترانه است، بنابراین حافظ، سعدی و مولانا هم ترانه سرا بوده اند. شما فقط می توانید به کسانی که شعر نو، آن هم شعر نوی بدون وزن می نویسند بگویید که شاعر مطلق هستند و بقیه همه ترانه سرا هستند.
ویژه برنامه پرانتز باز به مناسبت هفته کتاب و به تهیه نمایندگی و سردبیری مارال دوستی، با همراهی نیما رئیسی، شهاب دارابیان و علیرضا بهرامی از 22 تا 29 آبان از باغ کتاب و خانه کتاب و ادبیات ایران به صورت زنده روی آنتن رادیو نمایش رفت.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران