ترفند نانویی برای رهایش کارآمدتر دارو درون بدن - فارس کلوب

به گزارش فارس کلوب، محققان با آزمایش روی موش ها نشان دادند که می توان با یاری نانوذرات لیپیدی، داروها را با کارایی بالاتر به اندام هایی نظیر لوزالمعده وارد کرد.

روش های درمانی که از mRNA استفاده می نمایند، پتانسیل عظیمی برای پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری ها دارند. این روش های درمانی با دستورالعمل هایی mRNA را به سلول های هدف می رساند و دستوری را برای تهیه پروتئین ویژه ای در اختیار آن ها قرار می دهد. این پروتئین ها می توانند به بافت ها برای بازسازی، جایگزینی پروتئین های ناسازگار یا پاسخ ایمنی یاری نمایند.

با این حال، درمان تنها در صورتی مفید است که بتواند به هدف خود برسد. mRNA به طور معمول در داخل نانوذرات لیپیدی بسته بندی می گردد، که محموله ظریف را دست نخورده نگه می دارد تا اینکه به مقصد نهایی خود برسد. نانوذرات لیپیدی پر از mRNA فقط به تعداد انگشت شماری از سلول ها مانند سلول های ایمنی و سلول های موجود در کبد یا طحال می رسند. طراحی چنین نانوذرات لیپیدی که می تواند اندام هایی با قابل دسترسی سخت، مانند قلب یا لوزالمعده را هدف قرار دهند، می تواند گزینه های درمانی را برای طیف گسترده ای از شرایط متحول کند.

در پاسخ به این احتیاج، محققان دانشگاه کارنگی ملون در حال ایجاد نانوذرات لیپیدی هستند که برای حمل mRNA به طور خاص به لوزالمعده طراحی شده اند. نتایج یافته های آن ها روی موش ها که اخیراً در نشریه Science Advances منتشر شده است، می تواند راه را برای روش های درمانی نو برای بیماری هایی مانند دیابت و سرطان هموار کند.

لوئیزا راسل، از انستیتوی ملی تصویربرداری و مهندسی زیست پزشکی (NIBIB) می گوید: نانوذرات لیپیدی در اصل کره هایی از جنس چربی هستند و چربی ها دارای انواع مختلفی از ویژگی های شیمیایی هستند که می توانند بر توانایی آن ها در سفر در بدن تأثیر بگذارند و اندام های خاص را هدف قرار دهند. با بهینه سازی این مولکول های چربی و آنالیز مسیرهای جایگزین برای تحویل دارو، نویسندگان این مطالعه قادر به طراحی نانوذرات لیپیدی بودند که با اطمینان می تواند mRNA را به بافت لوزالمعده در موش ها تحویل دهد.

محققان این پروژه می خواستند بدانند که آیا مسیری متفاوتی برای تحویل محموله mRNA به طور مستقیم به لوزالمعده وجود دارد. آن ها تحویل mRNA را به وسیله تزریق داخل صفاقی را آنالیز کردند، که شامل تزریق دارو به طور مستقیم به مایعی است که اندام های حفره صفاقی (از جمله کلیه ها، روده و لوزالمعده) را احاطه نموده است. کاترین وایتهد، نویسنده ارشد مقاله مربوط به این پروژه، گفت: در حالی که تزریق داخل صفاقی معمولاً در انسان مورد استفاده قرار نمی گیرد، از این نوع تجویز از نظر بالینی برای بعضی از بیماری های با درمان سخت مانند سرطان تخمدان استفاده می گردد.

محققان دستورالعمل های mRNA برای لوسیفراز کرم شب تاب را درون نانوذرات لیپیدی بسته بندی کردند؛ سپس آن ها را به صورت داخل وریدی یا داخل صفاقی به موش ها تزریق کردند. آن ها با استفاده از لوسیفراز درخشان برای تماشا این که mRNA به کجا سفر نموده است، دریافتند که تزریق داخل صفاقی منجر به رهایش فراوان تر و خاص تر به لوزالمعده در مقایسه با تزریق داخل وریدی می گردد.